Օր է լինում

Օր է լինում
Ես ծնվում եմ առավոտյան
Որ մահանամ հենց կեսօրին
Առանց խոսքի ու բողոքի
Առանց երեկոյան ոտնահետքի
Առանց քեզնից հիշողության
Միայն ներկան, ներկան, ներկան

Ես այնքան փոքր եմ

Ես այնքան փոքր եմ
որ տեղավորվում եմ
տնից՝ նպատակակետ
ու նպատակակետից տուն
ընկած ճանապարհին
որն, ի դեպ, ընդամենը 15 րոպե է

***

Քեզնից հետո ոչինչ չի մնա.

միայն քամին՝ մազերս խառնող
միայն քաղաքը՝ փոշուց խեղդող
միայն ամառը՝ առանց հաջորդի
միայն ժամերը՝ առանց րոպեիմիայն օրերը՝ առանց քո բույրի
միայն իմ սերը՝ առանց քո սիրո

Լռե՞մ

Եթե որոշեմ ես բարձր լռել
Գուցե ափսոսամ որ մնացել եմ
Ճամփաբաժանի ուղիղ մեջտեղում
Գուցե շփոթվեմ
երկու կողմերում սիրված լինելու անզորությունից

Շարժում

Մոտեցիր ինձ այնքան հեռվից,
որ չզգամ մոլորակի մեծությունը

Գրկիր ինձ այնպես,
որ ոտքերս վեր բարձրանան գետնից
ու չզգամ ծանրությունս Երկրի պտույտում

Համբույր

Պատի վրա երեք կախիչ
Երեք հագուստ ու էլ ոչինչ
Պատը՝ դեղին
Հագուստը՝ սև
Իսկ ծայրինն էլ գուցե կարմիր

Մահտես

ՆԵՐՍ. ՆՆՋԱՍԵՆՅԱԿ. ԵՐԵԿՈ.

ԼՈՆԻ ՎՈՒԴԸ գիշերանոցով ոտքերը ծալած նստած է անկողնու վրա: ՄԱՀՏԵՍԸ կանգնած է Լոնի Վուդի դիմաց ու անորոշ հայացքով նայում է նրան: Մահտեսն ամբողջությամբ սև երկար զգեստով է ու ոչինչ չասող դեմքով:

     ԼՈՆԻ ՎՈՒԴ

Ինչպե՞ս անցավ օրդ: Քանի օր է չես երևացել:

ՄԱՀՏԵՍ

                                                   Իմ գործին էի, գիտես:

ԼՈՆԻ ՎՈՒԴ

Շատ մնացի՞ր մեր քաղաքում:

   ՄԱՀՏԵՍ

Ես փոքր քաղաքներում երկար չեմ մնում:

Ավելի քաղցր

Ձեզնից քանի՞սն են սիրում քաղցր և ձեզնից քանիսի՞ կյանքն է անիմաստ դառնում առանց քաղցրի, քանի՞սն են ժամերով կորչում հրուշակեղենի խանութում` լցված լիքը գունավոր փայլփլուն թղթեր ունեցող կոնֆետներով, որոնք իրենց մեջ համերի թագավորության գաղտնիքներ են  թաքցնում, և այն կոնֆետներով, որոնք իրենց գաղտնիքները թաքցնելու ցանկություն էլ չունեն: Իմ պատմությունը կօգնի ձեզ ներթափանցել քաղցրեղենի աշխարհ տանող գաղտնի դռներից մեկով ու իրականությունը երազանքների գույներով տեսնել: